Στη Δερβιτσάνη της Βόρειας Ηπείρου γεννήθηκε από Έλληνες γονείς ο Λευτέρης Μήλος στις 2 Απριλίου 1966 και η σύντομη δυστυχώς επίγεια διαδρομή του ήταν γεμάτη δεινά, περιπέτειες, μα και δόξα .
Η οικογένεια του βίωσε άσχημες στιγμές από το καθεστώς Χότζα και μετέπειτα του Αλία με αποκορύφωμα τα βασανιστήρια που υπέστη ο αδερφός του στις αλβανικές φυλακές και σημάδεψαν την ζωή του για πάντα.
Ο πατέρας του έφυγε νωρίς κι ο Λευτέρης Μήλος προσπαθούσε να βοηθήσει τη μητέρα και τα τρία αδέρφια του. Το 1982 ξεκίνησε την σπουδαία ποδοσφαιρική του διαδρομή από τις ακαδημίες της Λουφτετάρι και 19 Φεβρουαρίου 1984 πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα. Η ανοδική πορεία έχει αρχίσει και το 1985 σκόραρε και κατά της Παρτιζάν Τιράνων με αποτέλεσμα να συμπεριληφθεί στον κατάλογο των πιο ταλαντούχων παικτών. Λόγω της αντοχής και των πολλών σπριντ με την μπάλα στα πόδια του δόθηκε το παρατσούκλι (τρακτέρ).
Την Πρωτοχρονιά του 1986 ο Μήλος υπέγραψε στην Παρτιζάν με την οποία την επόμενη χρονιά κατέκτησε το πρωτάθλημα Αλβανίας ενώ είχε και εξαίρετη παρουσία στον αγώνα της Λισαβόνας κόντρα στην Μπενφίκα .
Με 46 συμμετοχές στην Λουφτετάρι και 147 στην Παρτιζάν ήρθε η στιγμή που όλοι περίμεναν.
Ο χειμώνας του 1990-91 σημαδεύτηκε από την διαφαινόμενη πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος και η Ελλάδα έγινε η πρώτη χώρα υποδοχής χιλιάδων Αλβανών και Βορειοηπειρωτών. Τον Γενάρη του 1991 έρχεται με συστάσεις στη Λάρισα και αρχικά εντάσσεται στο δυναμικό της ερασιτεχνικής ΑΕΛ. Τελικά το καλοκαίρι η Παρτιζάν πείθεται και συναινεί στην μεταγραφή του οπότε πολλοί πίστεψαν ότι βρέθηκε ο αντικαταστάτης του Καραπιάλη .
Πράγματι ο Λευτέρης Μίλος είχε εκπληκτική απόδοση σχεδόν σε όλα τα ματς που αγωνίστηκε ωστόσο η αδυναμία του στο σκοράρισμα ήταν αυτή που του στερούσε τη δυνατότητα να θεωρείται παίκτης Ευρωπαϊκής κλάσης. Με τη φανέλα της ΑΕΛ αγωνίστηκε 5 χρόνια όλα στην Α εθνική καταγράφοντας 121 συμμετοχές και 13 γκολ. Ένας σοβαρός τραυματισμός του ωστόσο την τελευταία περίοδο στάθηκε καθοριστικός για τον υποβιβασμό της ομάδας μας στην Β εθνική μετά από 18 ολόκληρα χρόνια. Ακολούθησε η μεταγραφή του στον Ηρακλή Θεσσαλονίκης και η τελευταία του εμφάνιση με την Εθνική Αλβανίας ( Οκτώβριος 1996) εναντίον της Πορτογαλίας στα Τίρανα (0-3).
Την άνοιξη του 1997 αποφάσισε να επιστρέψει στην ΑΕΛ, καθώς εκτιμούσε ιδιαίτερα τον τότε πρόεδρο Νίκο Παπανικολάου, ο οποίος πριν τρία χρόνια του είχε ανανεώσει το συμβόλαιό με το απίστευτο για την λαρισινή ομάδα και την εποχή ποσό των 60 εκατομμυρίων δρχ.
Οι συζητήσεις είχαν προχωρήσει αρκετά και ο Μήλος παρέμεινε στην Λάρισα ώσπου φτάσαμε στο μοιραίο Σάββατο 8 Μαρτίου.
Επιστρέφοντας από διασκέδαση ο Βορειοηπειρώτης άσσος έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του, το οποίο στη διασταύρωση της περιφερειακής Τρικάλων με την Ε.Ο. Λάρισας – Νίκαιας εισήλθε στο αντίθετο ρεύμα και συγκρούστηκε με ταξί που οδηγούσε ο 26χρόνος πρώην μπασκεμπολίστας της ΕΑΛ Γιώργος Σαματζής.
Το αυτοκίνητο του Μήλου παραδόθηκε στις φλόγες ενώ ο ίδιος βρήκε τραγικό θάνατο στις 2:15 τα ξημερώματα αφήνοντας πίσω την σύζυγό του και δύο παιδιά 3,5 και 1,5ετών.
Το 2009 η αλβανική ομοσπονδία του απένειμε τον μετά θάνατον τίτλο (θρύλος του ποδοσφαίρου) δεδομένου ότι συμπεριλήφθηκε στην κορυφαία ενδεκάδα του 20ού αιώνα ενώ το 2013 στην Δερβιτσάνη έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του και στο γήπεδο δόθηκε το όνομα του.