Παρασκευή, όπως και ο αδερφός του Αντώνης, εγκατέλειψε τα εγκόσμια ο πρωταθλητής πρόεδρος Στέλιος Καντώνιας. Το ημερολόγιο έγγραφε 23 Ιουλίου 2010, όταν λίγο μετά τις 5:00 το απόγευμα ο τροπαιούχος ηγέτης του «βυσσινί» ποδοσφαιρικού θαύματος άφηνε την τελευταία πνοή μέσα στο «καμίνι» της αγαπημένης του Λάρισας. Η βεβαρημένη καρδιά του δεν άντεξε, καθώς κουβαλούσε μέσα της μία απροσμέτρητη πικρία. Αυτή που προήλθε από τις μαύρες σελίδες που «προσυπέγραψαν» αμέσως μετά την κατάκτηση του τίτλου οι γνωστοί ανεγκέφαλοι. Άξιος συνεχιστής του αδελφού του Αντώνη, ο Στέλιος Καντώνιας ανέλαβε την προεδρία της ΑΕΛ το καλοκαίρι του 1986 (13 Ιουνίου) και επανέφερε στην τεχνική ηγεσία τον Γιάτσεκ Γιαμάχ, με στόχο να διευρύνει το μικρό θαύμα της περιόδου 1982-83. Παρά τις διάσπαρτες αντίθετες φωνές που περισσότερο έμοιαζαν με άναρθρες κραυγές, διατήρησε την ισορροπία της ομάδας στην πιο κρίσιμη καμπή της και στην επόμενη χρονιά πανηγύρισε το «θαύμα θαυμάτων» των παιδιών του, όπως αποκαλούσε τους ποδοσφαιριστές.
Με ιδιαίτερα επιτυχημένες κινήσεις στις επιλογές των συνεργατών του και επιδεικνύοντας μία παροιμιώδη οικονομική συνέπεια, ο Στέλιος Καντώνιας αυτοδίκαια κατέκτησε τον τίτλο του πιο νουνεχή και επιτυχημένου προέδρου.
Διατήρησε αλώβητη και διεύρυνε με σαφή τρόπο την ανεξαρτησία της ΑΕΛ, έδωσε ομηρικές μάχες για την αξιοπιστία του πρωταθλήματος και δεν δίστασε να προστρέξει στους κορυφαίους επιστήμονες και νομικούς της Ευρώπης για να εκπέσει το όνειδος με την αφαίρεση βαθμών από την υπόθεση Τσίγκοφ.
Ήταν ο πρόεδρος που στις συνεδριάσεις της ΕΠΑΕ, εξέπεμπε έναν πρωτόγνωρο για παράγοντα επαρχιακής ομάδας σεβασμό, ήταν αυτός που παρά την αλλαγή της νομοθεσίας αναπροσάρμοσε τα συμβόλαια των παικτών πέραν του συμφέροντος για την ΠΑΕ, τηρώντας το λόγο του και φυσικά ήταν ο ηγέτης που υπερτόνισε την υπερηφάνεια που πάντα τον χαρακτήριζε, επιστρέφοντας χωρίς δεύτερη σκέψη τη λευκή επιταγή που του πρόσφερε ο Κοσκωτάς για τη μεταγραφή Καραπιάλη.
Τόμοι θα μπορούσαν να γραφούν για την προεδρική θητεία του Στέλιου Καντώνια. Δεν υπήρξε ποδοσφαιρικός αντίπαλος που να τον κατηγόρησε ποτέ, δεν έδωσε ουδέποτε σε κανέναν το παραμικρό δικαίωμα να αμφισβητήσει την παροιμιώδη εντιμότητα του και την μνημειώδη αξιοπρέπεια του, οι οποίες φυσικά αντανακλούσαν και στην εικόνα της ΑΕΛ κατά τη διάρκεια της προεδρίας του. Πάντα αρωγός στα προβλήματα παικτών και φιλάθλων, δεν αρνήθηκε ποτέ τη συνδρομή του όποτε του ζητήθηκε, ήταν όμως κάθετα αντίθετος σε οποιαδήποτε μορφή εκβιασμού. Και αυτό ήταν που δεν μπόρεσαν να αποδεχθούν κάποιοι με τα γνωστά αποτελέσματα που χαρακτηρίστηκαν ως «Δεκεμβριανά του ’88».
Με το πρόσχημα της αντίδρασης, ότι δεν έγιναν οι πρέπουσες μεταγραφικές κινήσεις, σμιλεύτηκε ένας υπόγειος πόλεμος που άρχισε να κορυφώνεται τρεις μόλις μήνες μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος!!! Πικραμένος στο έπακρον από τις ανήκουστες συμπεριφορές, ο τροπαιούχος πρόεδρος αποφάσισε να αποχωρήσει οριστικά και αμετάκλητα από την αγαπημένη του ΑΕΛ, δίνοντας ουσιαστικά πεδίο στον «θρίαμβο των αχάριστων». Η αντίστροφη μέτρηση για την ομάδα -μοντέλο έχει αρχίσει…
Ο Στέλιος Καντώνιας έκλεισε τα μάτια στις 23 Ιουλίου 2010 έμπλεος πικρίας. Ίσως όμως στο «βυσσινί» club του παραδείσου να ξανασχοληθεί δημιουργώντας την Ουράνια πρωταθλήτρια.