Ο παράγοντας που πρώτος πίστεψε στο τότε άπιαστο όνειρο της Ευρωπαίας Α.Ε.Λ.
Ο Αντώνης Καντώνιας γεννήθηκε το 1939 στην Σαμαρίνα και ήταν το δεύτερο από τα πέντε παιδιά του Γιάννη και της Γλυκερίας Καντώνια. Η οικογενειακή επιχείρηση φλοκάτης, ο προάγγελος της «Βιοκαρπέτ» έκανε τα εντυπωσιακά της άλματα χάρη στην ευφυΐα του νεαρού Αντώνη που ανέλαβε το βαρύ φορτίο μετά τον πρόωρο χαμό του πρωτότοκου αδερφού τους που «έφυγε» σε ηλικία μόλις 20 ετών.
Τον Αύγουστο του 1970 έχουμε την πρώτη εμφάνιση του Αντώνη Καντώνια στα ποδοσφαιρικά δρώμενα της Λάρισας, ο οποίος σε ηλικία 31 ετών αναλαμβάνει την προεδρία της ΑΕΛ και γίνεται ο νεότερος μέχρι και σήμερα Πρωτοκάθεδρος της.
Οι «Κασσάνδρες» της εποχής προεξόφλησαν την σύντομη αποτυχία του, λόγω του νεαρού της ηλικίας του, όμως ο Αντώνης Καντώνιας διέψευσε τους πάντες με παταγώδη μάλιστα τρόπο, επιδεικνύοντας σοβαρότητα, σύνεση και ηγετικά προσόντα. Ήταν αυτός που καθιέρωσε το άλογο ως έμβλημα της ΑΕΛ, μετά από πρόταση του συνεργάτη του στην διοίκηση Τάσου Σουφλια, όπως επίσης ήταν αυτός που δρομολόγησε την δημιουργία ιδιόκτητου γηπέδου της ΑΕΛ στην περιοχή μεταξύ Λάρισας και Τερψιθέας, όμως οι τότε πολιτικές καταστάσεις και ο πρόωρος χαμός του ματαίωσαν αυτό το μεγαλόπνοο έργο, το οποίο υλοποιήθηκε 38 χρόνια αργότερα από τον Κώστα Πηλαδάκη.
Στη δεκαετία του 70’, για λόγους υγείας και ως εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος διέκοψε κάποιες φορές την παρουσία του στην ηγεσία της ΑΕΛ, ενώ ένιωσε την μεγαλύτερη φόρτιση της ζωής του από την «σφαγή» της αγαπημένης του ομάδας στις Σέρρες το 1972.
Το καλοκαίρι του 1979 και ενώ ο όμιλος «Βιοκαρπέτ» εκπλήσσει με την ανοδική του πορεία, νομοθετείται η επαγγελματοποίηση του ελληνικού ποδοσφαίρου και η ΑΕΛ μετατρέπεται σε ΠΑΕ με μετοχικό κεφάλαιο 9.748.000 δραχμές. Το 60% καλύφθηκε από τη «Βιοκαρπέτ» και την οικογένεια Καντώνια, με αποτέλεσμα ο οραματιστής Αντώνης να επανακάμψει στην ηγεσία της ΑΕΛ και να γίνει έτσι ο πρώτος πρόεδρος της Ποδοσφαιρικής Ανώνυμης Εταιρείας. Ο χαμός των Δημήτρηδων στο οδυνηρό τροχαίο του κάστρου συγκλόνισε τον Αντώνη Καντώνια, που όμως κατάφερε να κρατήσει όρθιο το οικοδόμημα και μάλιστα στις πρώτες αγωνιστικές η ΑΕΛ φιγουράριζε στην κορυφή της βαθμολογίας. Από τον Γενάρη και μετά, άρχισαν τα «χειρουργεία», αλλά και οι αντιδράσεις κάποιων φιλάθλων, οι οποίοι διαχρονικά αρέσκονται στην εκ των έσω αντιπολίτευση. Οι συγκεκριμένες καταστάσεις οδήγησαν τον Αντώνη Καντώνια σε παραίτηση τον Απρίλιο του 1980 και παρότι η πλειοψηφία των μετοχών ανήκε στη «Βιοκαρπέτ» και στην οικογένεια Καντώνια, με τις ψήφους τους εξελέγη πρόεδρος ο Σίμος Παλαιοχωρζίδης.
Τα ξημερώματα της Παρασκευής 27 Ιουνίου 1981, η ποδοσφαιρική Λάρισα χάνει τον προικισμένο ηγέτη της. Ο Αντώνης Καντώνιας δεν υπάρχει πια. Οι υπεύθυνοι γιατροί της κλινικής «Κατσίγρα», όπου νοσηλευόταν μαχόμενος με την επάρατο, σήκωσαν τα χέρια ψηλά και προέτρεψαν τους συγγενείς να τον μεταφέρουν στο σπίτι για τις τελευταίες του στιγμές.
Δίπλα στον κορυφαίο των κορυφαίων όλων των εποχών, ο αδερφός του Στέλιος. Ο Αντώνης του έγνεψε να σκύψει και με σβησμένη φωνή που μόλις ακουγόταν του εκμυστηρεύτηκε την τελευταία του επιθυμία. «Να προσέχεις την ΑΕΛ και την οικογένειά μου!» Ήταν τα τελευταία λόγια του παράγοντα, του ηγέτη, που οραματίστηκε την ευρωπαία ΑΕΛ, αλλά φεύγοντας τα 42 του χρόνια, δεν μπόρεσε να ζήσει την υλοποίηση του ονείρου του που ήρθε δύο χρόνια αργότερα.